بررسی رابطه سبک های دلبستگی با خشم در دانش آموزان دختر : نقش میانجی خود کنترلی

مقدمه: سبک ­های دلبستگی به عنوان مکانیزم تنظیم عواطف می­ تواند تعیین کننده­ی الگو های خشم در دوران کودکی و بزرگسالی باشد، زیرا الگو های دلبستگی در دوران بزرگسالی نیز باقی می­ماند. عدم مهار خشم، سبب انواع مشکلات جسمی و روانی شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه سبک های دلبستگی با خشم در دانش آموزان دختر می باشد. مواد و روش­ها: این پژوهش یک مطالعه همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش ­آموزان دختر متوسطه دوم شهر ایلام بود. با استفاده از نمونه­ گیری خوشه ­ای 235 نفر دانش­آموز دختر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در پژوهش حاضر از پرسش نامه ­های سبک­های دلبستگی (RAAS)، پرسش نامه خود کنترلی تانجنی و مقیاس خشم (STAXI-2) استفاده شد. برای ارزیابی مدل پیشنهادی از روش مدل معادلات ساختاری و برای تجزیه و تحلیل داده ­ها از نرم افزار ایموس استفاده شد. یافته ­های پژوهش: نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری نشان داد که بین سبک­ های دلبستگی و خودکنترلی و خشم 001/0P< رابطه معنی­داری وجود دارد. بین خود کنترلی و خشم رابطه­ مثبت معنی ­داری 001/0P< وجود دارد و خودکنترلی در رابطه بین سبک دلبستگی اضطرابی و وابسته با خشم نقش میانجی دارد) 005/0P<). بحث و نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر و روشن شدن روابط و نقش پیش ­بین متغیر های سبک ­های دلبستگی و خود کنترلی در هیجان خشم دانش ­آموزان، پیشنهاد می ­شود برنامه­ های آموزشی ویژه ­ای در اختیار متخصصان فعال در حوزه­ ی آموزش و پرورش و هم چنین خانواده قرار گیرد.